Empiryczne badania dotyczące wzrostu gospodarczego rozwinęły się w łódzkim ośrodku ekonometrycznym w końcu lat 90 ubiegłego stulecia. Powstała wówczas koncepcja empirycznego modelu, korzystającego z osiągnięć endogenicznej teorii wzrostu gospodarczego. Model ten został rozwinięty podczas prac nad konstrukcją długookresowego makroekonomicznego modelu W8D gospodarki polskiej i znany jest jako model wzrostu Tokarskeigo i Welfe.