Problem prawa patronatu w Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku w odniesieniu do beneficjów kościelnych jest jeszcze słabo opracowany. Pomijając studia Władysława Abrahama odnoszące się do początków prawa patronatu w Polsce, występuje on w zasadzie tylko marginalnie przede wszystkim w pracach z historii parafii, kapituł, szkolnictwa i szpitalnictwa parafialnego. W najlepszym przypadku są to tylko wstępne, z natury rzeczy niezbyt dokładne, zestawienia podmiotów tego prawa, wymagające dalszej weryfikacji i krytycznej analizy. W kontekście dotychczasowych badań, rozprawa Bogumiła Szadego stanowi więc pierwszą w Polsce próbę całościowego ujęcia zagadnienia prawa patronatu.