Przestrzeganie dewizy, iż o zmarłych nie mówi się źle, może sprawić, że mówca pogrzebowy mimowolnie rozciągnie tę zasadę także na czasy i stworzone przez nie okoliczności, w jakich żyli i tworzyli wychwalani przez niego zmarli bohaterowie. Otóż Tejchma sławiąc swoich wybrańców, ich dokonania i zasługi zachowuje krytyczny dystans do PRL-owskiej rzeczywistości społeczno-ustrojowej, w ramach której wypadało im działać, nieraz wskazuje na przeszkody i trudności stawiane im przez ówczesne władze, do których niemało znaczących eksponentów sami, podobnie jak i on, często należeli... Z Przedmowy