Publikacja wypełnia lukę wydawniczą w interpretacji różnych problemów z zakresu postępowania z oskarżenia prywatnego. Celem pracy było ukazanie odmienności przebiegu postępowania z oskarżenia prywatnego w polskim procesie karnym. Oskarżenie prywatne znalazło się już w pierwszych polskich kodyfikacjach karnych i w historii prawa karnego procesowego można zaobserwować istotne różnice w ujęciu normatywnym i wykładni trybu prywatnoskargowego. W pracy autor musiał niekiedy zdecydowanie i krytycznie ocenić instytucje, które mogą wypaczyć sens procesu prywatnoskargowego. Przykładowo można tu wskazać: postępowanie mediacyjne, oskarżenie wzajemne, a także domniemania (fikcje) prawne uregulowane w art. 491 i 496 § 3 k.p.k. Autor zaproponował nowe desygnaty pojęcia "interes społeczny" (art. 60 § 1 k.p.k.) jako przesłanki ingerencji prokuratora.