Chodzący własnymi ścieżkami, wagarujący licealista postanawia zostać wolontariuszem w ośrodku rehabilitacyjno-opiekuńczym. Poznaje tam osoby starsze i obłożnie chore, z którymi rozmawia oraz spędza czas. Świat ich młodości przeminął, podczas gdy jego dorosłe życie dopiero się zaczyna. Emerytowana nauczycielka, Danuta Lenard-Lachowicz, staje się dla niego autorytetem. Chłopak wpada na pomysł opisania swoich wizyt i jej wspomnień, czego wynikiem jest ta książka, bowiem opowieść przedstawia historię prawdziwą, widzianą oczami autora. Wydaje się, że wiele spraw paralelnie się kończy; ludzkie losy zdają się odchodzić w niepamięć, umierają ludzie pamiętający II wojnę światową, a także papież Jan Paweł II. Marzący o pisarstwie młody chłopak wyrusza z plecakiem i wędką na drugi koniec Polski, by poznać Hrubieszów – rodzinne miasto podziwianej nauczycielki.