Bożena Kamionka – urodzona w 1961 roku, żyjąca na przełomach: ustrojów, wieków, tysiąc-leci… w przestrzeni bez wojen, na dziś – egzystująca nieśpiesznie na półmetku pędzącej epoki. W telewizji śmieją się z nas, my - z nich: niewolnicy wolnego rynku, rządowcy wszyscy w krawatach, pulpety w sosie mandarynkowym i... my, głosujący matowo głosami wieprzowymi. Oni współczują światu i nam, my - im, że konsekwentnie zaczynamy do niego nie pasować jak do czaszki na przykład rzepka stawu kolanowego. Ja sama nie zawsze wiem, czy się śmieję czy płaczę, czy też czekam jak jaskółka na drucie telegraficznym, by przyleciał ku mnie jaskółek. Wokoło mrok naśmiewa się z przemijającego światła, a noc zaciera przestrzenie, by zepchnąć wszystko w otchłań - za horyzont.