Komitet do spraw Radia i Telewizji był newralgicznych punktem dla władz komunistycznych w czasie stanu wojennego. Kontrola nad nim pozwała w sposób systematyczny i masowy przekonywać społeczeństwo, że to NSZZ „Solidarność” i jego członkowie dążyli do siłowej rozprawy, a dobrodziejstwem płynącym z decyzji Wojciecha Jaruzelskiego i jego podwładnych było uchronienie kraju przed wojną domową i zapaścią gospodarczą. Władze nie zawahały się internować niepokornych dziennikarzy i pracowników technicznych. Kilkaset osób zwolniono po upokarzających procedurach weryfikacyjnych, wielu w ten sposób łamiąc życie. Do dziś stan wojenny w radio i telewizji budzi emocje i przypomina o wielu nie zabliźnionych ranach.