Kraje Europy Środkowo-Wschodniej (Bułgaria, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Węgry) tworzą grupę państw, w których polityka kursu walutowego, zwłaszcza na początku transformacji, prowadzona była w warunkach wysokiej inflacji. Monografia stanowi próbę całościowego spojrzenia na relację polityki kursu walutowego i inflacji przez pryzmat oceny odmiennych systemów kursowych przyjętych w badanych gospodarkach EŚW. Przyjęty horyzont czasowy (lata 1990-2011) pozwala na przeprowadzenie analizy w długim okresie, obejmującym także ostatni kryzys finansowy. W książce zaprezentowano m.in.: - ogromne zróżnicowanie w polityce gospodarczej i kursowej w krajach EŚW, prezentowanych często jako obszar w pewnym sensie monolityczny, - różnorodność stosowanych w tych gospodarkach rozwiązań kursowych - od systemu izby walutowej, poprzez różne odmiany systemu kursu stałego, po systemy kursu płynnego, - systematykę faktycznie stosowanych (a nie tylko oficjalnie deklarowanych przez władze monetarne) reżimów kursowych, - wykorzystanie instrumentów polityki kursowej i pieniężnej w poszczególnych etapach walki z inflacją, - porównanie pomiędzy procesami dezinflacji oraz wynikami osiągniętymi w tym zakresie przez poszczególne gospodarki regionu stosujące podobne rozwiązania systemowe, - zestawienie ścieżek integracji walutowej Słowenii, Słowacji i Estonii ze strefą euro. Wyniki analizy mogą być wykorzystane zarówno przez badaczy polityki gospodarczej tego obszaru, jak też stanowić przyczynek pogłębiający i porządkujący wiedzę o prawidłowościach charakteryzujących związki pomiędzy polityką kursową a procesami inflacyjnymi.