„Formułowanie i prowadzenie jakiejkolwiek polityki bez odpowiedniej wiedzy — jak zauważa Bartosz Bolechów we Wstępie do swojej książki — implikuje poleganie na intuicji oraz konieczność działania metodą prób i błędów. Buduje się w ten sposób kosztowne i potencjalnie kruche konstrukcje — jeśli są one w stanie przetrwać i odgrywać swoją rolę, zawdzięczać to należy jedynie szczęściu oraz słabości przeciwnika i jego strategii […]. Dotkliwym problemem z punktu widzenia konstruowania racjonalnej polityki antyterrorystycznej stał się w tej sytuacji brak długoterminowych analiz procesu terrorystycznego, rozumianego jako relacja terroryzmu i antyterroryzmu w środowisku społecznym. W rzeczywistości terroryzm bardzo rzadko badano w taki sposób, co z czysto poznawczego punktu widzenia wydaje się trudne do zrozumienia, zważywszy istnienie sprzężeń zwrotnych między poszczególnymi elementami »równania terrorystycznego« […]. W tej sytuacji rządy próbujące stosować jak najbardziej efektywne rozwiązania zostały zmuszone do bazowania na często bardzo niedoskonałych założeniach. Ta asymetria i luka w badaniach nad terroryzmem powinna być stopniowo równoważona i zapełniana. Niniejsza praca ma w założeniu stanowić krok zmierzający w takim kierunku”.