Przedmiotem badań prezentowanych w książce jest szeroko rozumiane dziedzictwo edukacyjne okresu PRL-u. [...] Rezultatem intelektualnej i emocjonalnej konfrontacji z przeszłością, z jej wybranymi składnikami, dobieranymi w drodze selekcji i reinterpretacji, jest tradycja będąca tylko częścią dziedzictwa. Staje się nią to wszystko [...], co dla współczesnych zachowuje aktualność znaczącego doświadczenia społecznego (w przypadku pedagogiki - doświadczenia edukacyjnego). W odniesieniu do tradycji najważniejsze jest bowiem ustosunkowanie się współczesnych do przeszłości, „ich zgoda na dziedziczenie". Istotną rolę odgrywa tu wartościowanie, gdyż jedynie opierając się na określonej hierarchii wartości, można dokonać wyboru tej części dziedzictwa, którą włącza się do współczesności.