Książka jest próbą odczytania Kantowskiego pojęcia władzy sądzenia, opartą na interpretacji autorstwa Hannah Arendt. Punktem wyjścia rozważań jest teza Kanta o niemożności połączenia filozofii teoretycznej i filozofii praktycznej oraz towarzyszących im pojęć świata przyrody i świata wolności. Elementem łączącym te dwa światy ma być władza sądzenia. Treść rozważań stanowią analizy pojęcia władzy sądzenia w filozofii Kanta, przy czym jest omawiana determinująca władza sadzenia z Krytyki czystego rozumu oraz Krytyki praktycznego rozumu, a także refleksyjna władza sądzenia z Krytyki władzy sądzenia. Następnie na podstawie analiz, które przeprowadziła Hannah Arendt, zostaje postawiona teza, zgodnie z którą właściwym sensem trzeciej Krytyki jest stworzenie podstaw dla politycznych analiz Kanta. Refleksyjna władza sądzenia, która jest tematem trzeciej Krytyki, staje się tym samym polityczną władzą sądzenia (albo władzą sądzenia w użyciu politycznym), co otwiera drogę do dalszych analiz pojęcia polityczności zarówno w filozofii Arendt, jak i Kanta.