Niepublikowana za życia lub publikowana w broszurach o minimalnym nakładzie spuścizna Friedricha Nietzschego (1844–1900), epokowego myśliciela niemieckiego, jest bardzo obszerna. Niniejszy tom stanowi jej reprezentatywny wybór – także w tym sensie, że pozwala w skrótowy sposób zapoznać się z całą twórczością autora. W niepublikowanych fragmentach znajdują odzwierciedlenie teksty opublikowane. Nietzsche bowiem tworzył nieustannie wiele wersji tej samej myśli w krótkich, aforystycznych formach – także dlatego, że wieloletnia choroba oczu nie pozwalała mu na dłuższy wysiłek. Tom zawiera także wczesne, ukończone inedita Nietzschego. Są wśród nich tak ważne, jak „Homer i filologia klasyczna”, „Sokrates i tragedia”, „Filozofia w tragicznej epoce Greków” (niezrealizowany projekt obszernej rozprawy historycznej) oraz „O prawdzie i kłamstwie w pozamoralnym sensie” z 1873 roku, ostatni wśród ineditów tekst w postaci zamkniętej.