Barwna opowieść biograficzna napisana przez człowieka, który znał Ordonkę osobiście. Opisał jej losy, opierając się na wspomnieniach artystki, relacjach ludzi z jej otoczenia i własnych spostrzeżeniach wyniesionych ze spotkań z nią. Książka znakomicie oddaje atmosferę czasów, w których żyła i występowała na scenach warszawskich teatrów i kabaretów: niepowtarzalny klimat stolicy Dwudziestolecia oraz dramaty wojenne i okupacyjne w dziejach miasta. Kreśli sylwetkę obdarzonej niezwykłym talentem kobiety uwielbianej przez miliony, a zarazem zagubionej i uciekającej przed samotnością.