Reprint wydanej w roku 1931 roku i przez kilkadziesiąt lat niewznawianej sztuki Leona Schillera, złożonej z najpiękniejszych polskich kolęd i pastorałek. Tekst ten nawiązuje do średniowiecznej tradycji misteryjnej, a także do zapominanych już form ludowego teatru jasełkowo-szopkowego. Jest często określany mianem "cudu polskiego teatru". "Schillerowska Pastorałka - pisze w posłowiu Jerzy Timoszewicz - jak dawniej wędruje po scenach dramatycznych i lalkowych. Pełni swoją funkcję okolicznościowego przedstawienia bożonarodzeniowego (...). Zdarza się, że gubi wśród różnych konstrukcji i dekonstrukcji reżysersko-scenograficznych swój wdzięk i liryzm oraz - co niebagatelne - wyraz religijny. (...) Trwa jednak przecież na polskich scenach i zapewne nieprędko je porzuci. Nie darmo Czesław Miłosz nazwał Pastorałkę dziełem "równie sięgającym w rdzeń polszczyzny jak Pan Tadeusz".