Opracowanie obejmuje grzyby mające związek z roślinami ogrodniczymi, rolniczymi, parkowymi i leśnymi klimatu umiarkowanego. Szczególny nacisk położono na grzyby chorobotwórcze, ale również opisano gatunki saprotroficzne, z którymi fitopatolog spotyka się izolując patogeny roślin. Uwzględniono też grzyby, które mogą mieć lub mają znaczenie w ochronie biologicznej przed szkodnikami (entomopatogeny) lub chorobami, gatunki antagonistyczne dla patogenów roślin, a także grzyby toksynotwórcze. Omawiane patogeny należą do królestwa Fungi, typu Oomycota w królestwie Chromista oraz rzędu Plasmodiophorida w królestwie Protozoa. Fungi – grzyby sensu stricto, w dotychczasowym nazewnictwie polskim odpowiadają nazwie grzyby właściwe – sensu stricto, natomiast Oomycota i Plasmodiophorida zwyczajowo oznaczają organizmy uważane za grzyby w szerokim tego słowa znaczeniu – sensu lato. Celem podręcznika jest zapoznanie czytelników z najnowszymi osiągnięciami w dziedzinie taksonomii grzybów, co umożliwi prawidłową identyfikację rodzajów omawianych organizmów i właściwe umieszczenie ich w systemie taksonomicznym. Za pomocą kluczy, opisów i rysunków scharakteryzowano najważniejsze, ze względu na znaczenie gospodarcze, taksony różnego szczebla drabiny hierarchicznej. Dla liczebniejszych taksonów niższego rzędu, zwłaszcza rodzin i rodzajów, czasami rzędów, opracowano klucze dichotomiczne umożliwiające ich rozróżnianie. W kluczach uwzględniono przede wszystkim cechy morfologiczne, morfologiczno-rozwojowe, a także ekologiczne. Przedstawiony w podręczniku system taksonomiczny grzybów jest zgodny z najnowszą wersją prezentowaną w X wydaniu „Słownika grzybów” (Ainsworth and Bisby’s Dictionary of the Fungi) opublikowanym w 2008 r. przez CAB International w Wielkiej Brytanii.