Pierwsza wydana w Polsce książka Marty Pycior jest powieścią obyczajową. Mieszkająca we Francji Autorka kreśli psychologiczny portret mężczyzny, który mając sukcesy zawodowe nie może ułożyć sobie życia osobistego. Neurotyczny bohater powieści nie chce czy też nie może sprostać oczekiwaniom kolejnych partnerek, nie zawsze dążących do ułożenia sobie życia i funkcjonowania we współczesnym społeczeństwie. „ Zdawał sobie sprawę, że pisze coraz gorzej, że zaczyna już nawet zdradzać swojego Boga Przeciętności, który nad nim czuwał, ale kiedy przestawał pisać, było jeszcze gorzej. Leżał wtedy godzinami w łóżku na wznak i ze splecionymi rękoma wpatrywał się w sufit. Rozmowa z sufitem nie należała do najprzyjemniejszych. Sufit lubił mieć rację, ale nawet nie to było najgorsze. Andrzej czekał na coś, czego nie umiał nazwać, a nie chciał się przyznać sam przed sobą, że jedynym pasującym określeniem tego stanu, byłoby czekanie na cud.”