O KSIĄŻCE Najnowszą powieść autor Pątników z Macierzyzny ubrał w gatunek staropolskiej sylwy, która rozgrywa się... w przyszłości. W zaświatach odbywa się Ostatni Zlot Aniołów, na który zaproszony zostaje główny bohater powieści – stukiludziesięcioletni Marian Pankowski. Obserwuje tam m.in. „pokaz mód metafizycznych” czy turniej na „fraszkę ero-skatologiczną” całkiem po ludzku zachowujących się Aniołów... Pierwsza polska powieść postsekularna. FRAGMENT POWIEŚCI – Aaaaj! Aaaaj! – strasznie zapiszczy Aniołka, bo koniec jej aksamitnego spływu z niebios na grzeszny padół... Urwał się, kurwa, jeden z kabli, na których Aniołka Józia harmonijnie się huśtała, w szafirowym, grudniowym eterze. Teraz ukośnie se dynda i przez łzy rozpaczy widzi ubawione gęby mieszczan i mieszczek. A do tego popłoch wyrwanych ze snu pastuszków! Spieprzają, aż się piętami po dupie kopią! O AUTORZE Marian Pankowski (1919 r. w Sanoku) - od 1938 r. studiował filologię polską na UJ, uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939, w latach 1942–1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Gross-Rosen i Bergen-Belsen. Od 1945 roku mieszka w Brukseli. Poeta, prozaik, dramaturg, historyk literatury, tłumacz. Wydał m.in. Smagłą swobodę (1955), Matuga idzie (1959), Kozaka i inne opowieści (1965), Rudolfa (1980, 1984, 2005, 2007), Pątników z Macierzyzny (1987, 2007), Putto (1994), Z Auszwicu do Belsen (2000), W stronę miłości (2001), Bal wdów i wdowców (2006). Był dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike (2001, 2002). Jest jednym z najlepszych, a zarazem najmniej znanych w Polsce, pisarzy mieszkających i tworzących poza granicami kraju.