W niniejszej książce zrehabilitowana została idea przeciwna do nitzcheańskiej: nie od chrześcijaństwa do nihilizmu, lecz od nihilizmu do chrześcijaństwa oraz przywrócona została możliwość przeciwstawnego i równie ważnego spojrzenia na problem kryzysu kultury europejskiej. Autorka zakłada bowiem, że dopiero wtedy będzie pełny obraz "projektu Europy", choćby nawet antytetyczny. Jednocześnie towarzyszy temu intencja wpisania się w nurt rozwijającej się już od pewnego czasu w Europie Zachodniej myśli postsekularnej, oscylującej wokół interpretacji śmierci Boga" i poszukującej nowych przestrzeni (włącznie z rozwiązaniem kompromisowym) dla relacji religia - rozum.