Praca poświęcona jest pierwszemu nietypowemu sejmowi w dziejach państwa polsko-litewskiego. Dysertacja omawia sytuację wewnetrzną w Rzeczypospolitej Obojga Narodów na przełomie 1672 i 1673 roku. Przedstawiono w niej zawiązanietrzech konfederacji oraz postawy jakie prezentowała szlachta, senatorowie i wojsko. Ukazano zwłaszcza przebieg zjazdu warszawaskiego i negocjacje prowadzone przez konfederatów głąbskich ze zgromadzonymi w Łowiczu malkontentami, które ostatecznie doprowadziły do zgody między nimi. Następnie omówiono obrady sejmu pacyfikacyjnego, w takcie których podjęto przygotowania do dalszej wojny z Turcją, zaś Litwini uzyskali zgodę Polaków na odbywanie wspólnych sejmów na Litwie.