W niemal powszechnym odczuciu Holendrzy jawią się jako "intensywnie eksperymentujące laboratorium społeczne" i dlatego uchodzą za społeczeństwo ekstremalnie liberalne. Tymczasem owa "innowacyjność" w zakresie radzenia sobie z kontrowersyjnymi kwestiami moralnymi mają na celu przede wszystkim zapewnienie maksymalnej kontroli nad zjawiskami, których wszak w zupełności wyeliminować się nie da. Ostatecznie więc holenderska tolerancja jest nie tyle "gwarantem" dla realizacji potrzeby wolności, ile "produktem" pragmatycznego kompromisu umożliwiającego takie regulowanie i "zarządzanie" wolnością, by zagwarantować można było maksymalne możliwe bezpieczeństwo w warunkach nieuniknionego i nieusuwalnego pluralizmu aksjonormatywnego.