Praca Konrada Zielińskiego dotyczy działalności polskich komunistów w radzieckiej Rosji w pierwszych latach po rewolucji październikowej. Ci, nie licząc się z opiniami ogromnej większości polskiego społeczeństwa, w roku 1920 walczyli u boku Armii Czerwonej o Polską Republikę Rad. Zarazem jednak, miała to być "polska" republika i ten przymiotnik nie był dla nich obojętny. Działalność komunistów - Polaków wśród rodaków rozsianych po wszystkich zakątkach Kraju Rad, obecność w obozach jenieckich czy sierocińcach, choć obarczona balastem ideologicznym, miała swoje pozytywne strony. Stąd ocena ich działalności musi być ambiwalentna a autorowi książki doskonale udało się te niuanse wychwycić.