Fenomen społeczny - ignorowany przez władze miejskie, ale także przez badaczy społeczeństwa obywatelskiego. Składają się nań codzienne i prozaiczne działania mieszkańców, którzy przeobrażając najbliższą im przestrzeń, współkształtują też miasto, odciskając swoje piętno w jego architekturze, ikonosferze oraz przestrzennej i funkcjonalnej organizacji. Tak na pozór nieważne aktywności, wydeptywanie ścieżek, by skrócić sobie drogę, ozdabianie okien i balkonów, tworzenie przyblokowych ogródków czy organizowanie nieformalnych miejsc spotkań i biesiad - nie tylko wypełniają miasto tym, czego potrzebują sami mieszkańcy, ale też ożywiają je, animują i tworzą zeń przestrzeń życia ludzi. Co więcej, wszystkie te spontaniczne działania pokazują też, czego w mieście brakuje - są więc nie tylko materializacją ludzkiej kreatywności, ale też formą, poprzez którą artykułuje się potrzeby i krytykuje miejskie władze.