Jest to opowieść o macierzyństwie, o jego pięknych, ale i ciężkich momentach. O wyobrażeniach, które są weryfikowane przez życie. Autorka opisuje problemy, z jakimi boryka się młoda matka, ale i radość, którą daje macierzyństwo. Jest to również, ale nie przede wszystkim, opowieść o wychowywaniu dziecka z syndromem Downa, czytelnik może też uzyskać wiedzę o samym syndromie i zachowaniu dzieci, które ten syndrom mają. Najważniejszym tematem jest osobista ewolucja, dojrzewanie do zaakceptowania niedoskonałości, zerwanie z nakładanymi nam przez społeczeństwo definicjami piękna, szczęścia i wiary. Autorka zwraca się bezpośrednio do czytelnika, jest to ciekawa forma, rodzaj upublicznionego pamiętnika.