Książka składa się z trzech części. Pierwsza pt. Nowe oblicze nauki podejmuje problematykę historii i filozofii nauki końca XIX i XX w., ukazując kontekst powstania Einsteinowskiej teorii względności i skutki jej recepcji w świadomości społecznej. Część druga książki, pt. Nowa nauka a świadomość społeczna, poświęcona jest ukazaniu genezy i recepcji nowego standardu psychologii, związanego w psychoanalizą Freuda i psychologią głębi Junga. Część trzecia książki, pt. Społeczeństwo przemiany, ukazuje na wybranych przykładach mechanizmy transformacji ustrojowych mających miejsce w XX stuleciu. w państwach europejskich. Wspólnym mianownikiem łączącym trzy części książki jest rok 1905 - rok ogłoszenia przez Einsteina szczególnej teorii względności, opublikowania przez Freuda prac z zakresu psychoanalizy i rok wybuchu rewolucji w Rosji.