Autor doświadczył wielu cierpień, poznał ludzką niegodziwość i podłość, ze strony reżimowych oprawców poznał strukturalne zło systemu komunistycznego, ale też spotkał się z wielką odwagą i godnym zachowaniem wielu ludzi. Wychowany w patriotycznej rodzinie, jako kilkunastoletni chłopiec założył w Wałbrzychu w okresie najokrutniejszego okresu terroru tajną organizację, po czym został zdradzony i skazany na pobyt w więzieniu i niewolniczy trud w jednym z najtrudniejszych obozów, w Jaworznie. I wydaje się, że Autor słusznie skupił się na opisie działań opozycyjnej grupy młodych chłopców; pokazał dokładnie, jak ona powstała, jak funkcjonowała, jaka była jej struktura, opisał sposób i zakres działania, strategię, rozmowy, niepokoje i lęki jej członków. Przedstawił ponadto wszechstronnie skomplikowane życie w więzieniu, obozie i widać w tym autentyzm i prawdziwość relacji. Opisy tortur, kaźni i morderczej harówki są przekonujące i oddają ducha tamtej okrutnej epoki, znacznie poszerzając naszą wiedzę o odległym już dla nowych pokoleń czasie. Przedstawiony został przez Autora również sposób prowadzenia przesłuchań księży, którzy odmawiali podjęcia współpracy z UB, a polem SB. Jakże dramatyczne są wspomnienia z przesłuchania księdza Slanisława Żyrkowskiego przez funkcjonariuszy ówczesnego Urzędu Bezpieczeństwa! Zmuszano go do przyznania się do uczestnictwa w działalności nielegalnej organizacji, której celem była likwidacja komunistycznego rządu w Polsce. Ten fragment książki pokazuje, jakie metody stosowano przez dziesiątki lat wobec niewygodnych księży. Pozwala też zrozumieć postępowanie tych służb wobec zamordowanego kilkadziesiąt lat później księdza Jerzego Popiełuszki. Autor obnaża z całą ostrością ten zbrodniczy mechanizm.