Rozprawy zebrane w obecnym tomie są próbą współczesnego spojrzenia na teatr jezuitów i przybliżenia jego realiów dzisiejszemu odbiorcy: pokazują, jakie budził zgorszenie i jakie tłumy przyciągał na początku, jak rozwijał formy wizualne kultury i jak kształtował nową świadomość, otwartą na świat. Opowiada o książętach ruskich na scenia i o carze Piotrze I jako widzu przedstawienia: o męczennikach w Hiszpanii, o Genezjuszu, patronie sztuki aktorskiej, i o Mikołaju Radziwille Sierotce, sławnym pielgrzymie do Ziemi Świętej, a po upływie półtora wieku bohaterze dramatu zapustnego; o sztuce aktorskiej i Włochach jako urodzonych aktorach, a także o rozwuju badań teatrologicznych w Niemczech i Austrii, na Ukrainie i w Rosji.