Mój lejtnant – to nie kolejny obraz wojny z zwycięskimi marszami i bohaterskimi wyczynami. To spojrzenie na sowiecką wojnę ojczyźnianą, na obronę Leningradu od wewnątrz, nie z pozycji generałów i marszałków, lekką reką wysyłających do piekła całe armie, lecz z okopów i transzei. Na tle potworności wojny autor daje możliwość zwierzenia się zwykłemu lejtnantowi, jednemu z tych, o śmierci których oficjalne komunikaty zawiadamiały, jak o „nieznacznych stratach w walkach lokalnych”. Na stronach książki w jednym ciele żyją każdy swoim życiem dwie różne postaci: jeden młody – impulsywny, zuchwały, romantyczny, i drugi – mądry, znający wartość życia i potrafiący przeciwstawiać się okolicznościom. I każdy ma swoją rację... Ta niezwykle prawdziwa i wzruszająca książka w większości oparta jest na wspomnieniach autora i jest jego swoistym rozrachunkiem z wojenną młodością, ideałami, wiarą w świetlaną przyszłość. ,,Mój lejtnat" w 2012 został uznany za najlepszą książkę w rosyjskim konkursie literackim „Bolszaja Kniga”. W 2013 roku otrzymał tytuł najlepszej książki zagranicznej przetłumaczonej i wydanej w Chinach.. ,,Nie chciałem pisać o wojnie, miałem inne tematy, lecz moja wojna pozostawała nietkniętą, była jedyną wojną w historii drugiej wojny światowej, która toczyła się dwa i pół roku w okopach – przez 900 dni blokady. Żyliśmy i walczyliśmy w okopach, chowaliśmy poległych, przeżyliśmy tam najcięższe chwile swego życia". D. A. Granin