Propozycja nowego modelowego podejścia do badań osadów i form glacjalnych, którego podstawowym elementem jest analiza efektywności depozycyjnej lądolodu. Na podstawie badań form i osadów glacjalnych, w środkowej części Niziny Wielkopolskiej, w zasięgu ostatniego zlodowacenia, przedstawiono modele wariantowego kształtowania rzeźby subglacjalnej (transgresja) i supraglacjalnej (recesja). Uszeregowano formy glacjalne od najdłużej do najkrócej formowanych. W części syntetycznej zrekonstruowano miąższość lądolodu vistuliańskiego na Nizinie Wielkopolskiej w fazie maksymalnego zasięgu i na tej podstawie oszacowano niektóre parametry klimatyczne.