Pierwsza w dorobku Sławomira Mrożka sztuka epicka rozgrywa się w różnych latach i w syntetycznym skrócie pokazuje, co stało się z ludźmi i rzeczywistością, w której żyją od początku ubiegłego wieku. Akt pierwszy toczy się w roku 1910, drugi – w 1928, trzeci około 1990 roku, przy czym upływ czasu pomiędzy aktami jest selektywny – jedne postaci starzeją się, inne nie. Co ciekawe nie starzeją się ci, którzy naprawdę kochają…