Droga pani Schubert, temperatura naszej miłości wynosi 1200 stopni Celsjusza. To wystarczy, aby stopiło się złoto. Czy to, co zaczęło się w ogniu, ma szanse na pożar? I czy zdążymy jeszcze uciec do chłodnej starości, która może przedłużyć nam wszystkie terminy ważności? /fragment książki/ Pani Schubert pojawiła się po raz pierwszy w tomie "Ludzie dla początkujących" z 1997 roku , ale jako tytułowa bohaterka istnieje w twórczości Ewy Lipskiej od niedawna, jako adresatka korespondencji, o której Marian Stala napisał, że to zbiór "niby-listów, listo-poematów pisanych prozą, które są zwięzłe i silnie zmetaforyzowane, a których tematem przewodnim jest nieuchwytność wewnętrznego i zewnętrznego doświadczenia, swoiste roztargnienie czasu…." W najnowszym tomie tematem przewodnim staje się miłość. Czy to remedium na rozchwiana kondycję świata zaprezentowaną w Drogiej pani Schubert...? Trzeba mieć odwagę, by sięgnąć po tak popularny motyw. I tylko prawdziwy wirtuoz nie boi się tego słowa. Inni uciekają w rozliczne metafory.