Badania nad mięczakami Pienin przeprowadzałem głównie w lipcu i sierpniu roku 1929 oraz we wrześniu roku 1931, uzupełniając częściowo zebrane materiały w ciągu lata 1936. Poszukiwaniami objąłem przede wszystkim polską część "Parku Narodowego", a więc środkową część właściwych Pienin, która jest nie tylko najbardziej malowniczą z całego pasma, lecz posiada zarazem najbogatszą florę i faunę. Dorywczo zbierałem również w zachodnich Pieninach aż po okolice Czorsztyna oraz we wschodnich, na południowy wschód od Szczawnicy, a także na fliszowych terenach na północ i północny zachód od Krościenka. Jarosław Urbański