Michał Anioł – nieszczęśliwy rzymianin nie jest ani klasyczną biografią, ani specjalistyczną analizą jego twórczości. Jest esejem literackim, która ma za przedmiot zjawisko „Michał Anioł” we wszystkich jego tworzących wymiarach: biograficznym, psychologicznym, filozoficznym, ideowym i artystycznym, z przenikliwą analizą wszystkich dziedzin jego sztuki: rzeźby, malarstwa, architektury, poezji. Marek Rapacki („Gazeta Wyborcza”, Collegium Civitas) Mamy tu portret żywego (chciałoby się powiedzieć: bardzo żywotnego) człowieka. Ewa Bieńkowska rozszyfrowuje go nie tylko przez świadectwa pozostawione przez współczesnych, ale też przez szczególny pamiętnik, jakim są wiersze Michała Anioła, zwłaszcza z okresu późnej starości. Zresztą te dwie kategorie: młodość i starość odgrywają znaczną rolę w książce Bieńkowskiej. Piotr Mitzner (profesor UKSW) Ewa Bieńkowska (ur. 1943) – eseistka i historyk idei; wykłada na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Opublikowała m.in. Dwie twarze losu. Nietzche, Norwid (1975), W poszukiwaniu królestwa człowieka (1981), Co mówią kamienie Wenecji (1999), Spór o dziedzictwo europejskie (1999), W ogrodzie ziemskim. Książka o Miłoszu (2004). Mieszka w Wersalu.