Pytanie o skuteczność ludzkiej aktywności duchowej przynajmniej od czasów Oświecenia z coraz większą intensywnością pojawia się w pejzażu kultury europejskiej. Aktualnie stanowi wręcz swoisty papierek lakmusowy dla sprawdzania sensowności wszystkiego. Myślenie w wielu obszarach bez jakichkolwiek trudności znajduje taką praktyczną legitymizację, w wielu jednak napotyka na problemy. Myślenie filozoficzne jest właśnie takim typem duchowej aktywności człowieka, które trudno uznać za praktyczne sensu stricte. dr hab. Krzysztof Stachewicz prof. UAM