Bardzo ciekawa korespondencja w której jest mnóstwo szczegółów dotyczących warsztatu pisarskiego obu autorów, ale również szereg zaskakujących opinii i refleksji na tematy dotyczące zarówno ówczesnych wydarzeń politycznych jak i historii Kościoła. Sama sylwetka Kardynała Wyszyńskiego została potraktowana w sposób szczególny. To nie tylko Ojciec Kościoła, ale również ktoś, kto musiał bardzo aktywnie i często dyplomatycznie reagować na ówczesne społeczne wydarzenia których nie brakowało. To nie tylko historia PAX-u jako katolickiego Stowarzyszenia, ale historia losu wielu pisarzy To również historia powrotu wybitnej pisarki, jaką jest Zofia Kossak, do kraju. Do tego powrotu przyczynił się również Jan Dobraczyński, w tamtym okresie popularny, lubiany, czytany i często przekładany pisarz. Mnóstwo interesujących informacji, dzięki bardzo szczegółowym aneksom, przypisom, celowo rozbudowanym, po to, by oddać klimat tamtej epoki, która swoim wymiarem, ważnością, oddziaływuje na dzisiejsze czasy. Epoki, która jest przedmiotem dyskusji i różnego rodzaju przewartościowań. Poza tym korespondencja ta ma jeszcze wymiar intymny, rodzinny. Zainteresowany czytelnik może się sporo dowiedzieć o rodzinie zarówno Jana Dobraczyńskiego jak i Zofii Kossak.