Rzeczywistość bywa lekka jak kamień i jasna jak mrok – zarówno dla subtelnych czarodziejek spoglądających z nadzieją w gwiazdy, jak i dla stąpających twardo po ziemi silnych kobiet. Fela jest delikatna jak porcelanowa lalka. Rozpaczliwie broni się przed ponurym światem „dojrzałości”, uciekając w baśniowe wizje. Jedyną jej towarzyszką jest córeczka Mela. Fela i Mela są dla siebie najważniejsze, ich relacja nie jest jednak naturalna. Gdzie biegnie granica między prawem do bycia sobą a niebezpieczną chorobą? Zawieszona między tożsamością polską a niemiecką Gizela stara się przetrwać w świecie gorszym od koszmaru. Wojna, holocaust, zniszczenie Drezna, utrata bliskich, skrajna bieda, nieoczekiwany spadek, zsyłka na Sybir, naukowa kariera, miłość i zbrodnia. Czy to nie za dużo na jedno kobiece życie? Barbara Deja przedstawia dwie zupełnie różne historie, których bohaterki pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Pozornie, gdyż tak naprawdę dwa opowiadania składają się w jedną, uniwersalną opowieść o trudnej drodze do szczęścia.