Prezentowane artykuły charakteryzują praktycznie cały okres funkcjonowania parlamentaryzmu polskiego, poczynając od zjazdów w Radomsku w 1382 i 1384 r., a na Sejmie Czteroletnim kończąc. Tak wyjątkowo duży zakres czasowy właściwie wykluczył możliwość zastosowania precyzyjnego układu tematycznego. Konieczne stało się tu przyjęcie kryterium chronologicznego. Dlatego publikację otwierają teksty podejmujące zagadnienia charakterystyczne dla parlamentaryzmu całej epoki staropolskiej, natomiast w kolejnych jej częściach zastosowano czysty układ chronologiczny, zaczynając od formowania się praktyki sejmowej w epoce Jagiellonów. Następnie wydzielony został okres panowania Wazów, szczególnie żywo interesujący zgromadzonych w Radomsku. Na podobnej zasadzie wyodrębniono epoki: kryzysu parlamentaryzmu polskiego oraz jego odrodzenia się w czasach stanisławowskich. ze Wstępu