Pandora English, sierota z małego miasteczka, na zaproszenie tajemniczej ciotecznej babki, Celii, wyjeżdża do Nowego Jorku, porzucając rodzinne miasteczko, uciekając od tragicznej przeszłości, by zrealizować marzenia o pisarstwie. Sprawy przybierają jednak nieoczekiwany obrót. Przede wszystkim, neogotycka rezydencja ciotecznej babki mieści się w zasnutej mgłą części Manhattanu, która nie widnieje na żadnej mapie, a sama Celia – projektantka mody dla gwiazd w „złotych latach” Hollywood – jest wytworna, nienaturalnie młoda i zawsze ukrywa twarz za woalką. Pandora zaczyna pracę w redakcji czasopisma o modzie, a jej pierwszym zadaniem jest relacja z gali promocyjnej najnowszego cudownego kremu o nazwie „Krew Młodości”. Jednakże jest coś niepokojącego w samym kosmetyku, jak również w Atanazji, zabójczej piękności będącej twarzą produktu. Okazuje się, że „Krew Młodości” zawiera tajemniczy składnik. Składnik, dla którego warto zabić... „Nowa książka Tary Moss jest inna niż jej wcześniejsze powieści... [Krwawa hrabina] nawiązuje do Czystej krwi, Pamiętników wampirów, Diabeł ubiera się u Prady i L.A. Candy. Polecam... Bardzo dobra książka! Przemiła lektura”. – „Angus and Robertson” „Pięknie napisana powieść, która zabierze cię do świata pozazmysłowego połączonego z nowojorskim światem mody... zgrabnie napisana... trzyma w napięciu do ostatniej strony. Gorąco polecam wielbicielom Zmierzchu i Zaprzysiężonych oraz każdemu, kto kocha dobre powieści o nadprzyrodzonych istotach”. – „Booktopia” „Sama Pandora nie jest zwyczajna; ma zdolności medium i potrafi wyczuć, kiedy miejsca lub ludzie wokół niej są przesiąknięci śmiercią lub cierpieniem. Działając niczym magnes na odmienność, szybko zostaje wplątana w tajemnicze wydarzenia... Krwawa hrabina łączy wątki starożytnych legend i mitów... Uzależniająca historia...”. – „The Nile Book Review” „Powieść naśmiewa się z niektórych stereotypów o supermodelkach... Czy supermodelki to krwiopijcze potwory?”. – David Dowsett, ABD Radio To zabawne, że Pandora staje naprzeciwko przemysłu »walczącego ze starzeniem się«. Właśnie to, między innymi, sprawia, że [Krwawa hrabina] jest interesująca... zachęca do przemyśleń...”. – Cath Kenneally, Writers Radio, Radio Adelaide