Książka prezentuje aktualną i postulowaną rolę oraz znaczenie krajowych parlamentów w regulacji sektorów sieciowych gospodarki. Autor monografii i analizuje dopuszczalność i granice wpływania przez krajowe parlamenty na działalność krajowych organów regulacyjnych, a także dopuszczalność przyznawania krajowym parlamentom statusu krajowych organów regulacyjnych. Analiza ta została dokonana na podstawie unijnych dyrektyw dla sektorów sieciowych, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości oraz unormowań konstytucyjnych państw członkowskich. W publikacji przedstawiono m.in.: – kluczowe elementy statusu prawnego krajowych organów regulacyjnych, – istotę władzy dyskrecjonalnej krajowych organów regulacyjnych, – konstytucyjną zasadę zastrzeżenia ustawowego dla regulacji sektorów sieciowych, – inne niż stanowienie prawa funkcje pełnione przez krajowe parlamenty w sektorach sieciowych, – postulowane zmiany w architekturze instytucjonalnej sektorów sieciowych, uwzględniające podstawowe zasady konstytucyjne obowiązujące w Unii Europejskiej i jej państwach członkowskich.