Archiwum Solidarności zostało powołane w 1983 r. przez Marka Owsińskiego, Janinę Jankowską, Andrzeja Paczkowskiego, Grzegorza Bogutę i Wojciecha Adamieckiego jako podziemna struktura, mająca na celu gromadzenie i publikowanie dokumentów NSZZ „Solidarność”. Do 1989 r. Archiwum Solidarności, autoryzowane przez konspiracyjne władze Związku, wydało 22 książki, m.in.: reportaż historyczny Małgorzaty Szejnert i Tomasza Zalewskiego Szczecin: Grudzień – Sierpień – Grudzień, stenogramy pięciu posiedzeń Komisji Krajowej, zapisy procesów Janusza Pałubickiego i Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności”, zbiory przemówień Karola Modzelewskiego i Zbigniewa Bujaka, kilka monografii regionalnych. Od dwudziestu lat działa jako Stowarzyszenie „Archiwum Solidarności”. Jego celami statutowymi są ochrona i upowszechnianie dorobku oraz tradycji niezależnych ruchów społecznych i opozycyjnych z lat 1976–1989, a w szczególności NSZZ „Solidarność”. Stowarzyszenie wespół z Ośrodkiem KARTA stworzyło obszerną kolekcję archiwalną „Solidarność” – narodziny ruchu, zawierającą podstawowe dokumenty na temat NSZZ „Solidarność” w latach 1980–1981. Zbiór ten, wraz z gdańskimi postulatami z sierpnia 1980 r., został wpisany na listę „Pamięć świata” UNESCO. W 2005 r. stowarzyszenie zostało laureatem honorowej nagrody Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej „Kustosz Pamięci Narodowej”.