E.O. Wilson, uznawany za jednego z największych współczesnych naukowców, opowiada się za fundamentalną jednością całej wiedzy ludzkości i potrzebą odnalezienia zgodności tej wiedzy, zdolnej potwierdzić, że cały nasz świat jest zorganizowany według paru podstawowych praw natury leżących u podstaw każdej dziedziny nauki. Autor rzuca wyzwanie obowiązującemu sposobowi widzenia świata, proponując w zamian wspaniałą i spójną koncepcję łączącą naukę, sztukę, etykę i religię, przedstawiając syntezę wszystkich dróg poznania, mającą swoje korzenie w koncepcjach filozoficznych starożytnych Greków. Zatriumfowała ona na krótko w czasach oświecenia, by polec na przestrzeni ostatnich dwustu lat, kiedy to wiedza uległa fragmentaryzacji i specjalizacji. Wilson pokazuje, dlaczego ideały epoki oświecenia ponownie nabierają znaczenia, znakomicie wpasowując się w tendencje życia okresu przełomu tysiącleci.