Origines Polonorum to wieloletni program wydawniczy, w ramach którego Fundacja na rzecz Nauki Polskiej finansuje publikacje cyklu monografii. Prace wchodzące w skład serii to rezultat zrealizowanego przed kilku laty projektu badawczego KBN „Ziemie polskie na przełomie tysiącleci", który koordynował Instytut Archeologii i Etnologii PAN. Jego celem było opracowanie i weryfikacja rozpoczętych w latach czterdziestych i pięcdziesiątych XX w. prac wykopaliskowych. W efekcie przeprowadzonych wówczas interdyscyplinarnych badań powstało kilkanaście monograficznych opracowań, pozwalających na dokonanie nowoczesnej interpretacji genezy państwa polskiego. Dopiero teraz, dzięki serii Origines Polonorum, cały ten bogaty materiał źródłowy może zostać udostępniony szerszemu gronu badaczy. Ze względu na wymóg wysokiego poziomu merytorycznego zgłaszanych do serii opracowań oraz zasadę konkursowego charakteru wszystkich programów realizowanych przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej wyboru prac kierowanych do druku dokonuje komisja kwalifikacyjna w składzie: Roman Michałowski (UW), Krzysztof Ożóg (UJ), Jacek Poleski (UJ) oraz Jerzy Strzelczyk (UAM). Funkcję sekretarza naukowego serii powierzono Przemysławowi Urbańczykowi (IAE PAN). Dotychczas ukazał się tom Lublin wczesnośredniowieczny autorstwa Andrzeja Rozwałki, Rafała Niedźwiadka i Marka Stasiaka. Kołobrzeg. Wczesne miasto nad Bałtykiem przedstawia wynik badań archeologicznych przeprowadzonych na terenie siedziby jednego z pierwszych biskupstw polskich, powołanych do życia na Zjeździe Gnieźnieńskim w 1000 r. W książce została ukazana pełna dokumentacja prac wykopaliskowych i studia nad niektórymi kwestiami szczegółowymi, jak umocnienia i zabudowa wczesnośredniowiecznego Kołobrzegu, jego podstawy gospodarcze w świetle wykopalisk, analiza niektórych zespołów znalezisk (ceramika, wyroby skórzane) oraz uwagi o konsumpcji mięsa i awifaunie według danych paleozoologicznych. Zamyka ją zarys początkowych dziejów Kołobrzegu w świetle archeologii, od osiedla solników z VII w. na Wyspie Solnej, przez gród plemienny, ośrodek państwa Piastów i księstwa pomorskiego w IX-XIII w. w dzisiejszym Budzistowie, po lokację na prawie lubeckim w obecnie zajmowanym miejscu.