Kultowa powieść Vonneguta, prawdziwa perełka czarnego humoru: urokliwy i dowcipny obraz końca naszej cywilizacji. Historia ludzkiej głupoty, zakłamania i szaleństwa, w której absurd przeplata się z ironią, a groteska z satyrą. Doskonały punkt wyjścia do dyskusji o społecznej odpowiedzialności nauki. Narrator o imieniu Jonasz rozpoczyna zbieranie materiałów do książki zatytułowanej Dzień, w którym nastąpił koniec świata. W tym celu wyrusza szlakiem powojennych losów doktora Felixa Hoenikkera, zdobywcy nagrody nobla, jednego z „ojców” bomby atomowej, która spadła na Hiroszimę. Przy tej okazji dowiaduje się o pewnej substancji, którą uczony był łaskaw obdarzyć ludzkość tuż przed odejściem na zasłużony odpoczynek.