Jedna z trzech znakomitych i poruszających opowieści składających się na cykl „Zło” pióra szwedzkiego noblisty. Zamierzchły świat dworski przedstawiony z wypaczonej perspektywy tytułowego bohatera, karła, istoty na wskroś wyalienowanej, będącej symbolem zła. Mimo rozbudowanego drugiego planu to właśnie zło zdaje się być głównym tematem utworu, przede wszystkim w kontekście tragedii wojny, odciskającej swe piętno na duszy człowieka. Według Lagerkvista stanowi ono nierozerwalną część ludzkiej natury; z jednej strony przeraża swoją siłą, z drugiej jest zjawiskiem, które pociąga.