Książka o charakterze interdyscyplinarnym, której centralną kwestią jest pytanie jest o naturę i funkcjonowanie woli. Nie ogranicza się jednak do rekonstrukcji klasycznego pojęcia woli. Ma bardziej ambitne cele: autorka zarysowuje w niej nową koncepcję umysłu, umożliwiającą - jej zdaniem - lepsze zrozumienie jego generatywnych właściwości, a zwłaszcza ściślejsze powiązanie idei podmiotowości i sprawczości psychiki z koncepcjami współczesnej nauki. Opracowanie, mimo że dotyczy trudnych, niekiedy bardzo abstrakcyjnych kwestii, wyróżnia się klarownością przekazu, komunikatywnością. Autorka ma naturalną skłonność do jasnego formułowania i myśli, śmiało też prezentuje własne idee, nie „chowając się” za wielkimi autorytetami, do których zresztą często w pracy się odnosi. Imponuje też swoboda, z jaką dr Sotwin integruje idee z obszaru historii filozofii i współczesnej filozofii umysłu, teorii systemów dynamicznych, psychologii poznawczej, neuropsychologii, psychologii motywacji i emocji, oraz psychologii społecznej. Mimo bardzo szerokiego zakresu poruszanych problemów obejmujących różne dyscypliny wiedzy, Autorka zachowuje klarowną linię myślenia i zmierza do jasnej, choć nie pozbawionej kontrowersji tezie. Uważam monografię Wiesławy Sotwin za dzieło interesujące, oryginalne, pobudzające do myślenia. Autorka uświadamia nam, że współczesna psychologia empiryczna jest ciągle córką filozofii, i nie może uniknąć pytań podstawowych, dotyczących natury ludzkiego umysłu. Publikacja podsumowuje dyskusje, dotyczące tej kwestii, toczące się zarówno wewnątrz samej psychologii, jak i poza nią (w metodologii nauki i filozofii umysłu), i proponuje ich oryginalną syntezę. Prof. dr hab. Mirosław Kofta, Wydział Psychologii UW