Przystąpienie do Unii Europejskiej (UE) otworzyło Polsce drogę do przyjęcia wspólnej europejskiej waluty — euro. Zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, po uzyskaniu członkostwa w UE Polska stała się członkiem Unii Gospodarczej i Walutowej (UGiW) z tzw. derogacją. Status kraju członkowskiego UGiW z derogacją oznacza, że formalnie Polska zobowiązana jest do przyjęcia euro, choć termin wprowadzenia wspólnej waluty nie jest określony. Perspektywa wprowadzenia euro wywołała w Polsce debatę na temat korzyści i kosztów związanych z przyjęciem wspólnej waluty. Z jednej strony, integracja monetarna, rozumiana jako rezygnacja z waluty krajowej i przystąpienie do obszaru wspólnej waluty, niesie ze sobą istotne konsekwencje dla możliwości prowadzenia niezależnej polityki gospodarczej w krajach uczestniczących we wspólnym obszarze walutowym. Konsekwencją zastąpienia waluty krajowej walutą unii monetarnej jest rezygnacja z możliwości prowadzenia niezależnej polityki monetarnej i przejęcie kompetencji w tym zakresie przez ponadnarodową instytucję, realizującą politykę pieniężną dostosowaną do sytuacji gospodarczej w całym obszarze unii walutowej. Z drugiej strony, przyjęcie wspólnej waluty umożliwia osiągnięcie długofalowych korzyści w postaci przyspieszenia wzrostu gospodarczego i procesu realnej konwergencji, rozumianego jako zmniejszanie występujących między krajami różnic w poziomie PKB per capita. Książka jest próbą oceny bilansu kosztów i korzyści związanych z przystąpieniem Polski do strefy euro. Dr Jakub Borowski uwzględnił koszt rezygnacji z prowadzenia przez Polskę niezależnej polityki pieniężnej oraz korzyści z przyjęcia wspólnej waluty.