To pierwsze wydanie Instrukcji Służby Korpusu Ochrony Pogranicza z 1928 r. Jest to jeden z najważniejszych dokumentów, którego poznanie warunkuje zrozumienie istoty codziennego funkcjonowania KOP, przede wszystkim z powodu niezwykle drobiazgowego sposobu przedstawienia głównych zadań, celów i sposobów ochrony wschodniej granicy Drugiej Rzeczypospolitej. Dokument ten stanowił teoretyczny wyznacznik oczekiwań władz bezpieczeństwa zarówno wobec całej formacji, jak i pojedynczych żołnierzy pełniących służbę na Kresach Wschodnich. Odpowiadał on na szereg pytań dotyczących systemu ochrony granicy, ugrupowania oddziałów KOP, a także określał kompetencje poszczególnych ogniw aparatu dowódczego. Co ciekawe w historiografii nie przedstawiono dotychczas niniejszego zagadnienia w sposób kompleksowy, zarówno w sensie analizy przepisów samej instrukcji, jak i rzeczywistego sposobu realizacji jej postanowień przez żołnierzy KOP w trakcie wykonywania przez nich zadań na wschodnich rubieżach kraju.