Autorka książki jest filologiem klasycznym, wykładowcą w Jagiellońskim Centrum Językowym UJ. Od początku łączy pracę dydaktyczną z działalnością naukową, której owocem są opublikowane przez nią artykuły i rozprawy na temat literatury starożytnej, jak np. Nowele Petroniusza i ich milezyjski charakter, „Meander" 1998, Pieśń I19 Sarbiewskiego jako barokowa parodia, „Terminus" 2005. Książka o Tertulianie jest próbą zdefiniowania na podstawie bogatej twórczości tego pisarza kartagińskiego z przełomu II i III wieku ideału chrześcijanina jako wzoru czy kanonu życia dla wyznawców Chrystusa, którzy zdaniem autora Apologetyki powinni postępować w taki sposób, aby osiągnąć zbawienie wieczne. Autorka dowiodła w swojej rozprawie, że nie tylko osobiste doświadczenia Tertuliana, ale także jego wykształcenie w dziedzinie kultury i literatury klasycznej, wiedza o Biblii i religii chrześcijańskiej pozwoliły mu stworzyć w swoich pismach ideał chrześcijanina. Dr Bieniek starała się w swej pracy zrekonstruować ów ideał w szerokim kontekście historycznym z uwzględnieniem zarówno poglądów współczesnych Tertulianowi apologetów chrześcijaństwa, jak i kartagińskiej wspólnoty chrześcijańskiej. Autorka książki, stosując z powodzeniem metodę analizy filologiczno-historycznej, wykazała tu jednocześnie świetną znajomość samych pism Tertuliana oraz dawniejszej i nowej literatury naukowej, a także współczesnej mu myśli chrześcijańskiej, sytuacji Kościoła kartagińskiego i całości ówczesnych relacji między poganami a wyznawcami Jezusa Chrystusa.