t. 8, Wspólnoty: naród–społeczeństwo–państwo, red. M. Cieński Problemem w tak nakreślonej perspektywie jest miejsce humanizmu w dyskursie tożsamościowym na różnych poziomach i płaszczyznach historycznie rozumianej integracji, zachodzącej na poziomie „wielkich” wspólnot. Zaakcentowano znaczenie dla tych zjawisk literatury, jako ich składnika (czynnika). Przebadano też zjawiska i mechanizmy z zakresu przenikania dyskursu europejskiego humanizmu do polskiej rzeczywistości, oddziaływania na nią i jego adaptowania (tu nacisk położono na procesy przekładu i adaptacji utworów ujmowane w perspektywie kulturowej).