Katalog składa się z dwóch części. Pierwsza to zbiór esejów napisanych przez badaczy specjalizujących się w różnych dziedzinach humanistyki. Druga część zawiera reprodukcje prac z wystawy opatrzone między innymi autorskimi komentarzami artystów. Sztuka XX wieku zrezygnowała z prawa do lekkiego traktowania tematu. Dzieło odnoszące się do historii musi przenosić uzasadnienie wyboru określonego wydarzenia historycznego. Ta odpowiedzialność wobec tematu, którego nie traktuje się już jako pretekstu, powoduje, że w dziełach współczesnych odnoszących się do historii mamy do czynienia z głębokim zaangażowaniem światopoglądowym artysty. Te dzieła nie są ilustracjami historii, tylko są jej krytyką lub przetworzeniem. Twórcy przeprowadzają wiele operacji artystycznych na historii. Najważniejsze z nich to: przenikanie historii, jej naprawianie oraz wykorzystywanie jej symboli. Tym operacjom towarzyszy zróżnicowany poziom powagi: od patosu do ironii*. *Fragment eseju Marii Anny Potockiej Sztuka i historia.