Reay Tannahill (1929–2007) była szkocką pisarką, której publikacje, zarówno powieści, jak i monografie historyczne, do dziś pozostają bestsellerami. Absolwentka historii i socjologii o bogatym życiorysie zawodowym, sukces osiągnęła najpierw książką „Food in History” (1973). Pierwsze wydanie, potem uzupełniane, „Historii seksu” pochodzi z 1980 roku. Styl pisarski Tannahill jest atrakcyjny zarówno dla oczekujących akademickiego wykładu, jak i dla zwolenników efektownej opowieści o osobliwościach (staroegipska antykoncepcja z krokodylego łajna), zarówno dla poszukujących systematyki, jak i dla lubiących pisarstwo pełne pasji. Autorka zapewnia to wszystko odpowiednio do niejednoznaczności samego hasła „sex”. Można by tu mówić także o historii płci: płci pojętej jako sfera seksualna, a zarazem jako społeczna kategoria podziału na kobiety i mężczyzn, z naturalną przewagą bardziej interesującej – i bardziej dramatycznej – kobiecej strony tej historii. Tannahill śledzi ewolucję obyczajów z zakresu życia płciowego w nierozłącznym związku z sytuacją kobiety – w społeczeństwie, rodzinie, systemie prawnym. W ten sposób okazuje się, że „historia seksu” obejmuje tyleż dzieje walki o prawo do uprawiania seksu „jak się komu podoba” co dzieje walki na przykład o prawa wyborcze kobiet. Tym samym książka ta zapewnia szeroką panoramę problematyki i fascynującą lekturę dla tych feministek i feministów, którzy nie akceptują seksualnego uprzedmiotowienia kobiety.